ΕΞΥΒΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΑΠΕΙΛΗ:
Κατά τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 2 του Ν. 3500/2006, “το μέλος της οικογένειας το οποίο προκαλεί τρόμο ή ανησυχία σε άλλο μέλος της οικογένειας, απειλώντας το με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση”.
Κατά δε το άρθρο 333 παρ. 2 εδαφ. β και παρ. 1 του ισχύοντος από 01 η.07.2019 νέου ΠΚ (Ν. 4619/2019), ορίζεται ότι: “Όποιος προκαλεί σε βάρος συζύγου κατά τη διάρκεια του γάμου ή σε βάρος συντρόφου κατά τη διάρκεια της συμβίωσης τρόμο ή ανησυχία απειλώντας αυτόν με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή”.
Με τις διατάξεις αυτές ενσωματώνονται στον Ποινικό Κώδικα οι πράξεις προσβολής της ελευθερίας που τελούνται στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας. Η ενδοοικογενειακή απειλή (τόσο του άρθρου 7 παρ. 2 του Ν. 3500/2006, όσο και του άρθρου 333 παρ. 2 εδάφ. β’ του νέου ΠΚ), είναι αυτεπαγγέλτως διωκόμενο, μη γνήσιο ιδιαίτερο έγκλημα, και αποτελεί διακεκριμένη παραλλαγή του, κατ’ άρθρο 333 παρ. 1 του ΠΚ, αδικήματος.
Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών προκύπτει ότι στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του πλημμελήματος της ενδοοικογενειακής απειλής δεν είναι η άσκηση βίας ή παράνομης πράξης εναντίον τρίτου, αλλά η απειλή ασκήσεως βίας ή τέλεσης άλλης παράνομης πράξης ή παράλειψης εναντίον μέλους της οικογένειας (όπως συζύγου ή συντρόφου), η οποία να περιήγαγε τον άλλον σε τρόμο ή ανησυχία.
Για την τιμώρηση του δράστη απαιτείται το θύμα να περιήλθε σε τρόμο ή ανησυχία, ενώ είναι αδιάφορο αν η απειλή είναι γενικά ικανή να προκαλέσει τρόμο ή ανησυχία. Κριτήριο για την τιμώρηση του υπαιτίου αποτελεί το συγκεκριμένο πρόσωπο στο οποίο απευθύνεται η απειλή και όχι αν μπορεί να προκαλέσει τρόμο ή ανησυχία στον μέσο συνετό άνθρωπο, συνακόλουθα δεν ερευνάται αν η απειλή είναι γενικώς ικανή να προκαλέσει τούτο.
Ο “τρόμος” αναφέρεται στον υπέρμετρο και ξαφνικό φόβο και η “ανησυχία” στην ψυχική ταραχή και αγωνία σε σχέση με το αίσθημα ασφαλείας. Η απειλή, δε, αυτή μπορεί να γίνει με οποιοδήποτε τρόπο, ήτοι προφορικώς, εγγράφως, δια νευμάτων ή άλλων απειλητικών κινήσεων και με οποιαδήποτε γενικώς ενέργεια, με την οποία ο δράστης εξωτερικεύει τη θέλησή του να απειλήσει όχι εν προκειμένω οποιονδήποτε τρίτο, αλλά τα μέλη της οικογένειας (σύζυγο, σύντροφο, κλπ).
Για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της ενδοοικογενειακής απειλής απαιτείται ακόμη δόλος του δράστη, ο οποίος συνίσταται στην εκ μέρους αυτού γνώση ότι η απειλούμενη ενέργειά του είναι βία ή άλλη παράνομη πράξη και στη θέληση να προκαλέσει σε άλλον τρόμο ή ανησυχία.
Η τελευταία αυτή διάταξη του άρθρου 333 παρ. 2 του ισχύοντος ΠΚ, με την οποία τυποποιείται διακεκριμένη μορφή του εγκλήματος της απειλής σε βάρος ανήλικων και αδύναμων ατόμων, εφόσον βρίσκονται υπό την επιμέλεια ή την προστασία του δράστη και σε βάρος συζύγου κατά τη διάρκεια του γάμου ή σε βάρος συντρόφου κατά τη διάρκεια της συμβίωσης και με την οποία (διάταξη) ενσωματώνονται οι πράξεις προσβολής της ελευθερίας που τελούνται στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας, εφαρμόζεται εν προκειμένω, καθόσον περιέχει ευμενέστερες για τον κατηγορούμενο διατάξεις, διότι προβλέπεται με αυτή ποινή φυλάκισης, που κυμαίνεται από δέκα ημέρες έως τρία έτη ή χρηματική ποινή, έναντι εκείνης του άρθρου 7 παρ. 2 του Ν. 3500/2006, που προβλέπεται ποινή φυλάκισης χωρίς ανώτερο όριο και κυμαίνεται από δέκα ημέρες έως πέντε έτη (άρθρο 53 του ίδιου κώδικα) (ΑΠ 1042/2021).
