Συκοφαντική Δυσφήμιση από εργαζόμενο:
Η συκοφαντική δυσφήμιση από εργαζόμενο προς τον εργοδότη, ανώτερο ή συνάδελφο αποτελεί μια ιδιαιτέρως σοβαρή μορφή παραβίασης των υποχρεώσεων που διέπουν τη σχέση εργασίας.
Σύμφωνα με το άρθρο 363 του Π.Κ., «Όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον εν γνώσει του ψευδές γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή και αν τελεί την πράξη δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω του διαδικτύου, με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή. Στην έννοια του τρίτου δεν περιλαμβάνονται δημόσιοι λειτουργοί ή υπάλληλοι που λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών για τα δυαδικά μέρη, κατά την ενάσκηση καθήκοντος στο πλαίσιο πολιτικής, ποινικής ή διοικητικής δίκης.»
Στοιχεία της Συκοφαντικής Δυσφήμισης:
Ψευδές γεγονός:
Πρέπει να πρόκειται για ένα γεγονός που δεν είναι αληθινό, αλλά παρουσιάζεται ως αληθινό.
Εν γνώσει:
Ο δράστης πρέπει να γνωρίζει ότι το γεγονός είναι ψευδές.
Διάδοση:
Το ψευδές γεγονός πρέπει να έχει διαδοθεί σε τρίτους.
Βλάβη στην τιμή ή υπόληψη:
Η διάδοση του ψευδούς γεγονότος πρέπει να μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του προσώπου.
Στοιχεία αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης του εγκλήματος:
Έτσι για την στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής υπόστασης του εν λόγω εγκλήματος (α. 363 Π.Κ.) απαιτείται η συνδρομή των εξής προϋποθέσεων:
α) ισχυρισμός ή διάδοση, ήτοι ανακοίνωση που προέρχεται ή από ίδια πεποίθηση ή γνώμη του δράστη ή από μετάδοση από τρίτο πρόσωπο, ή μετάδοση ανακοίνωσης που έγινε από άλλον χωρίς ο δράστης να την υιοθετεί,
β) γεγονότος, ήτοι συγκεκριμένου περιστατικού του εξωτερικού κόσμου, που ανάγεται στο παρελθόν ή στο παρόν, υποπίπτει στις αισθήσεις και είναι δεκτικό απόδειξης, καθώς και κάθε συγκεκριμένη σχέση ή συμπεριφορά αναγόμενη στο παρελθόν ή στο παρόν, που υποπίπτει στις αισθήσεις και αντίκειται στον νόμο, την ηθική και την ευπρέπεια. Δεν αποτελεί όμως γεγονός η έκφραση γνώμης ή συμπεράσματος ή αξιολογικής κρίσης, παρά μόνο αν αυτή σχετίζεται με γεγονότα, ώστε με την σύνδεσή της με αυτά να προσδιορίζει και την έκταση της ποσοτικής και ποιοτικής βαρύτητάς της,
γ) για κάποιον άλλον,
δ) που μπορεί να βλάψει την τιμή και την υπόληψη άλλου, ε) όταν ο ισχυρισμός ή η διάδοση λαμβάνει χώρα ενώπιον τρίτων.
Περαιτέρω, για τη στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής υπόστασης της συκοφαντικής δυσφήμισης απαιτείται επιπλέον το γεγονός να είναι ψευδές αντικειμενικά.
Υποκειμενικά για το έγκλημα του α. 363 Π.Κ. απαιτείται δόλος του δράστη (δεν αρκεί ενδεχόμενος, αφού ο νόμος αξιώνει «υπερχειλή υποκειμενική υπόσταση»). Ο δόλος δηλαδή πρέπει να περιλαμβάνει αναγκαία, αφενός μεν τη γνώση του δράστη, ότι το γεγονός αυτό είναι ψευδές και μπορεί να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του άλλου και αφετέρου, τη θέληση αυτού να ισχυριστεί ή διαδώσει ενώπιον τρίτου το γεγονός αυτό.
Δυνατότητες του παθόντος εργοδότη- ή άλλου θιγόμενου:
Ο εργοδότης ή το θιγόμενο πρόσωπο μπορεί να καταθέσει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση, με προθεσμία τριών μηνών από την ημέρα που έλαβε γνώση του γεγονότος.
Το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης δεν μπορεί να τελεστεί σε βάρος νομικού προσώπου (π.χ. Ανώνυμης Εταιρείας).
Όταν ένας εργαζόμενος διαδίδει ψευδείς πληροφορίες για άλλο εργαζόμενο ή για την επιχείρηση, μπορεί να διωχθεί ποινικά για συκοφαντική δυσφήμηση.
Σε περίπτωση που ένας εργαζόμενος τελέσει ποινικό αδίκημα (π.χ. συκοφαντική δυσφήμιση), ο εργοδότης μπορεί να καταγγείλει τη σύμβαση εργασίας του, χωρίς να καταβάλει αποζημίωση απόλυσης.
Σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 2 του β.δ. της 16/18 Ιουλίου 1920 (ΦΕΚ 158Α_1920) και το άρθρο 5 παρ. 1 του ν. 2112/1920 (ΦΕΚ), μπορεί ο εργοδότης να καταγγείλει χωρίς προμήνυση τη σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου αν κατά του μισθωτού υποβλήθηκε μήνυση για αξιόποινη πράξη η οποία διαπράχθηκε κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας του ή απαγγέλθηκε κατ’ αυτού κατηγορία για αδίκημα που φέρει χαρακτήρα τουλάχιστον πλημμελήματος.
Επιπρόσθετα, το πρόσωπο που υπέστη βλάβη στην προσωπικότητα, στη φήμη ή επαγγελματική του υπόσταση μπορεί να στραφεί κατά του εργαζομένου με αστική αγωγή ζητώντας:
-Αποζημίωση λόγω αδικοπραξίας (άρθρο 914 ΑΚ),
-Χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης (άρθρο 932 ΑΚ).
Συμπέρασμα:
Συνοπτικά, η τέλεση ποινικού αδικήματος, όπως η συκοφαντική δυσφήμιση από εργαζόμενο σε βάρος του εργοδότη επιφέρει σοβαρή διατάραξη των εργασιακών σχέσεων και κατά συνέπεια η εργασιακή σχέση δεν μπορεί να συνεχισθεί σε ένα εργασιακό κλίμα με έντονες διενέξεις.
Απευθυνθείτε στο δικηγορικό μας γραφείο για να ζητήσετε εξωδικαστική ή δικαστική εκπροσώπησή σας στην υπόθεση που σας απασχολεί από εξειδικευμένο νομικό τόσο στο ποινικό όσο και στο εργατικό δίκαιο με μεταπτυχιακές σπουδές και στα δύο αυτά δίκαια ταυτόχρονα, γεγονός που ενισχύει την επιστημονική πληρότητα ενός νομικού, την ετοιμότητά του και την δυναμική της παρουσίας του στο ακροατήριο.
Σημειώνεται ότι βάσει του α. 82 παρ. 1 του Κώδικα Δικηγόρων (ν. 4194/2013) δεν επιτρέπεται στον δικηγόρο να παρέχει τις υπηρεσίες του χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα. Απαντήσεις σε ερωτήματα νομικής φύσης παρέχονται μόνο κατόπιν ραντεβού.
